manosnikol, Μάνος Νικολουδάκης, Manos Nikoloudakis

ποίηση, διήγημα, στίχοι, σκέψεις, χωριό, Κρήτη, Χώνος, Νικολουδάκης Μάνος, Μυλοπόταμος, Θεσσαλονίκη, Πανόραμα, μαντινάδες

Δευτέρα, Απριλίου 03, 2006

Η ψιψίνα μου


Είχα ένα μικρό γατάκι
που το λέγαν ψιψινάκι
είχα μια μικρή γατούλα
πού ‘χε μιαν αγνή ψυχούλα

Όλο χάδια και ναζάκια
με τραβούσε απ’ τα μπατζάκια
να ‘τη μέσα στα σεντόνια
γέμισε η καρδιά μου χιόνια

Έπαιζε χοροπηδούσε
τη χαρά γύρω σκορπούσε
αχ μωρέ – μη με δαγκώνεις
τη καρδούλα μου ματώνεις

- Ψιψίνα μου, ψιψίνα μου που είσαι; Άχ, θεέ μου, γιατί είσαι ακίνητη; Δεν μ’ ακούς που σε φωνάζω; Γιατί δεν κουνιέσαι; θεέ μου, σε χτύπησαν μωρό μου, τι αίμα είναι αυτό στη μυτούλα σου; Πότε πρόλαβαν οι μύγες ν’ αφήσουν τ’ αυγά τους κάτω απ’ τα ματάκια σου; θεέ μου είσαι ζεστή ακόμα, τι να κάνω γατούλα μου για να σε σώσω; έλα στην αγκαλιά μου μωρό μου, μη φοβάσαι, μη φοβάσαι, σε χαϊδεύω μωρό μου, γιατί δεν κουνάς την ουρά σου; άχ γατάκι μου γιατί, γιατί, γιατί μωρό μου, γιατί; Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω, ξύπνα μωρό μου, ξύπνα, μου σπαράζεις τη καρδιά, αχ μωρό μου πάρε από μένα ένα κομμάτι ζωής, σου δίνω από τη δική μου, μόνο να σε δω να με κοιτάς πάλι στα μάτια και να βάζεις τα ποδαράκια σου γύρω από το λαιμό μου σαν νατανε χεράκια και να με γλείφεις, αχ θεέ μου, γιατί είμαι τόσο ανήμπορος μωρό μου, σε βλέπω να σβήνεις στα χέρια μου και δεν μπορώ να κάνω τίποτα, τίποτα, τίποτα… κόσμε, ουρανοί, δυνάμεις, άγιοι, άγγελοι, εξάγγελοι, χριστοί, βούδες, κάντε κάτι, σας εκλιπαρώ, σας ικετεύω, κάντε κάτι, γιατί δεν μιλάτε, τι ύπουλη σιωπή είναι αυτή, κάντε κάτι πως το επιτρέπετε αυτό να συμβαίνει, είναι απίστευτο…-

Αχ γατάκι μου γλυκό
άλλο πια δεν θα σε δω
αχ γατάκι μου καημένο
άλλο δεν σε περιμένω

Το ’θαψα μέσα στο χώμα
ήτανε δικό μου σώμα
το ΄θαψα μέσα στη γη
και βαθιά μες στη ψυχή

Free Blog Counter