Μεγαλυνάρι

Παίρνοντας πάσα από τον Κανένα, παραθέτω ένα ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου που παλιά μ’ άρεζε πολύ

Τ' όνομά σου ψωμί στο τραπέζι
Τ' όνομά σου νερό στην πηγή.
Τ' όνομά σου αγιόκλημα αναρριχώμενων άστρων.
Τ' όνομά σου παράθυρο ανοιγμένο τη νύχτα στην πρώτη του Μάη.

Τ' όνομά σου ρινίσματα ήλιου
Τ' όνομά σου στροφή από φλάουτο τη νύχτα.
Τ' όνομά σου στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο.
Τ' όνομά σου κουδούνισμα αλόγων που σέρνουν την Άνοιξη πίσω τους

Τ' όνομά σου βροχούλα στου σπορέα το μέτωπο
Τ' όνομά σου περίσσευμα στου βοσκού την καλύβα
Τ' όνομά σου τοπίο χωρισμένο με χρώματα
Τ' όνομά σου δυο δρυς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του.

Τ' όνομά σου ένας ψίθυρος απ' αστέρι σε αστέρι
Τ' όνομά σου ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους
Τ' όνομά σου μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο
Τ' όνομά σου ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μιαν άμπωτη ήλιου.

Τ' όνομά σου ροδόφυλλο σ' ενός βρέφους στο μάγουλο
Τ' όνομά σου πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλλων
Τ' όνομά σου ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου.
Τ' όνομά σου πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια στα μεσούρανα

Τ' όνομά σου Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους.
Τ' όνομά σου Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων
Τ' όνομά σου Ειρήνη στις ρότες των πλοίων
Τ' όνομά σου ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε

Τ' όνομά σου αέτωμα περιστεριών στον ορίζοντα.
Τ' όνομά σου αλληλούια πάνω στο Έβερεστ

Το έχει μελοποιήσει η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου και το τραγούδησε η Χορωδία Τρικάλλων.
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να το βρω για να το παραθέσω.

Περνάω την σκυτάλη στον Καθένα και στην Καθεμία. Είμαι βέβαιος ότι έχουν πολλά να πουν…