Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ

Ώρα βαθειά, ώρα σκληρή
νύκτας πικρού Σαββάτου
Με πόνεσες σε πόνεσα
λόγια βαριά, θανάτου

Είπαμε και ξεχάσαμε
πως ήπιαμε μαζί
τις ηδονές του σώματος
κι ο εγωισμός να ζει

Aφήσαμε μες την καρδιά
ταυτότητα να πάρει.
Μας σκότωσε, μας ρήμαξε
τ' όνειρο και την χάρη.

Και χάσαμε τον έλεγχο
χάσαμε την μαγεία.
Τραβήξαμε τον δρόμο μας
προς την απελπισία.